Nang Mangarap Ang Kawal

Lumaki ako sa kaharian ng Ariania,

Kahariang sakop ng lupain ng Kabusao-an

Kaya nagtataka kung bakit puso’y nasa Shirledonia,

Kahariang sakop ng lupain ng Mambulao-an.

Naitakda na noon na ‘di ako kasama sa ipapadalang kawan

Ngunit kinalauna’y nakabilang sa mga kawan

Bilang tugon sa hinihinging tulong ni Reyna Lauren

Para sa dagdag bantay habang wala si Haring Ibayen.

Tadhana na nga ba ang nagtakda na magtagpo?

O ang mga batobalaning namamahay sa ‘ting mga puso

Na pilit kumakawala para hanapin ang kabiyak

At pagdikitin ng pag-ibig sa oras na mahanap.

Inaamin ko na hindi maikakaila ng aking puso na mahal kita

Mula ng ikaw ay matanaw sa kaharian ng Shirledonia

Subalit isang bagay ang gumugulo sa aking gunita

Na ako ay ‘di nararapat sa tulad mong maharlika.

Ang dugong bughaw na sa iyo’y nananalantay

Ay di kayang maarok ng tulad kong kawal lamang

Isang kabalyero lamang ako sa inyong kaharian

Na masaya ng panatilihin ang iyong kaligtasan.

Sa pagdalaw ng mga prinsepe sa inyong kastilyo

Ay ‘di ko mapigilan ang pagsusumamo

Subalit anong laban ng isang bantay lamang

Na sa tarangkahan ay dinadaanan lamang.

Mahal na prinsesa, paumanhin mo’y hinihingi ko.

Nang tahasan kong ipagtapat ang nararamdaman ko

At pasasalamat din sa konting patikim ng pag-asa

Ngunit sa nobela lang yata nagtatagpo ang langit at lupa.

Sa munting yakap ng malarosas mong pagmamahal

Kalawakan ng paraiso’y aking napuntahan

Subalit ang mga tinik unti-unti kong naramdaman.

Na tumatagos na rin sa aking katawan.

Kalasag kong ‘di mawasak ng espada’t palakol

Walang hirap na tinusok lamang ng taglay mong karayom

Katawan kong ‘di dati masugatan ni sa dakilang digmaan sa Merced

Ngayon, maging puso ko’y iginapos lamang ng mahinhin mong sinulid.

Ano pa nga ba’t si Haring Eros ay akin pang nakalaban

Nang kami ay magharap sa kaharian ng Mambulao-an

Kung pwede lang siyang pabagsakin sa karagatang na Bagasbas

Ngunit sadyang ‘di ko maitanggi ang kakaiba niyang lakas.

Ang akala ko’y kalakasan ko na ang aking kalasag

Na gawa pa sa gintong sa bundok Cabalquinto pa tinibag

Na regalo pa sa akin ng Mahal na Hari ng Shirledonia

Dahil sa aking katapatang pinamalas sa mg autos niya.

Ngunit paano ko maipagpapatuloy ang matapat na paglilingkod

Kung napabagsak na ako ni Haring Eros ng Lovania

Paano ko sasabihin ng buong tapang sa haring mahal

Na ibang katapatan na ang nais kong ialay sa anak niyang mahal.

Kaya masakit man sa loob komglumayong saglit

At bumalik sa kaharian ng aking pagkapaslit

Doon sa Ariania, magbabanat ng puso’t kalooban

Para sa muli nating pagkikita ay handa na sa bagong laban.

Kung ang kasamahan kong si Achilles, kahinaan niya’y talampakan

Akong si Juan ng Ariania, dibdib ang lupaypay

Kaya kalasag ko’y patung-patong para sa sapat na proteksyon

Ngunit laking kabaliwan ‘pagkat kay bigat makaahon.

Nababatid ko mahal na prinsesa, na ‘di ka pa handa ni sigurado

Sa mga salitang binibitiwan mo

Sana ay pagnilayan mo ang iyong nararamdaman

Bago mo bitiwan sa tapat mong kawal.

Pangarap kong hagkan ang malambot mong mga labi

Na sa hardin ng kalangitan, natatanaw kong lagi

At kung pwede lang mayakap ang iyong kagandahan

Para kahit saglit, pintig ng puso mo’y maramdaman.

Subalit sadyang pangarap na lang yata ang mga iyon

Kaya sa kaibigang hanging kasama mo sa lahat ng panahon

Nanakawin ko na lang ang mga yakap at halik niya sa’yo

Sa tuwing ika’y nahihimbing sa malalim at mapayapang gabi sa palasyo.

O maaari bang maimbitahan kang dumalaw sa aking panaginip

Magiging masaya na kahit paggising larawan mo na lang ang silip

Kahit na makasama ka lamang ng magdamag sa mundo ng pangarap

Subalit labis pa din ang pagpupumilit ng puso ko na ika’y mahanap.

O mahal na Prinsesa Ana ng Kahariang Shirledonia

Patawarin mo ang puso kong walang karapatang mahalin ka

O mahal na prinsesang natatangi sa aking puso

Hayaan mong akong magpaalam at sa kaharian ay saglit na lumayo.

O mahal na prinsesa ng puso kong umiibig

Kapag ako’y karapat-dapat na sa iyo, ako’y babalik

At sa panahong mabatid ko na tiyak ka na sa iyong damdamin

O prinsesa Ana, pangalan ko’y banggitin at ako’y darating.

Ngunit kung mapagtanto mo na ‘di ka nga nakatitiyak

Maaari ko bang malaman kung ka magaganyak

Para ramdamin nang kahit saglit ang pag-ibig kong wagas at dalisay?

At maaari ko bang malaman ang kasagutan bago man lang ako lumisan?

O Prinsesa Ana ng Kaharian ng Shirledonia

Sa kaharian ng puso ko ikaw ang reyna.

At ito naman ako, gising na nangangarap habang sa bitwi’y nakatitig

Na sana baling araw ako ang katabi mo sa trono ng pag-ibig.